Badania nad prymitywnymi świniami

– będącymi protoplastami obu ras – rozpoczęto tuż po II wojnie światowej. Inicjatorem tych prac był prof. Stefan Alexandrowicz
z ówczesnej Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu).

Celem jego badań było zachowanie genotypu mieszańców wielkiej polskiej długouchej (pochodzącej z Wileńszczyzny) i polskiej krótkouchej (ostrouchej), z przewagą cech długouchej oraz domieszką rasy wielkiej białej angielskiej.

Dzieło prof. Alexandrowicza kontynuowali jego uczniowie – prof. Mieczysław Ratajszczak i prof. Janusz T. Buczyński.

Z inicjatywy prof. Janusza T. Buczyńskiego

Akademia Rolnicza w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu) uzyskała w dniu 11 kwietnia 2000 roku zezwolenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na prowadzenie ksiąg hodowlanych świń rasy złotnickiej białej i pstrej.

Dwa lata później, 11 czerwca 2002 roku, Minister Rolnictwa powierzył Uczelni również prowadzenie oceny wartości użytkowej świń tych ras.
Tym samym hodowla znalazła się pod oficjalną opieką instytucji,
z której się wywodzi.